Curacao 8.0

Holakidé,

daar zijn we weer.

De familia Pinxt is weer goed thuis en het is raar zonder hun. Het huisje naast me is alweer schoon en ik mis de gezelligheid én het dialect praten. Maar goed, het zonnetje is een prima gezelschap.

De zeeschildpadden zijn actief bij Playa Abou, ik kan niet wachten om er heen te gaan. Het ziet er naar uit dat ik er morgen heen rijd om hopelijk met de schildpadjes te snorkelen.

Joella's Daycare begint aardig vorm te krijgen want opnieuw is er een gezin die een Nederlandse pedagogisch ingestelde oppas zoekt. Laat ik nou net in dat plaatje passen. Oppasadres 3 is een feit!

Nadat ik thuis de nodige conditie had opgebouwt en flinke km's gerent heb is mijn conditie inmiddels 0. Aruba en Curacao zijn beide niet geschikt om kilometertjes te maken in je upje dussss ik heb me aangemeld bij een hardloop groep! Mijn wekkertje staat 3x per week om 06:00 (ja serieus, voor de lol!) om alles in takt te houden. Samen met de meiskes uit Eijsden ben ik begonnen aan een strakke buik challenge via internet. 30 dagen iedere dag een buikoefening en dan zou alles strak(ker) moeten zijn. We zijn benieuwd. Vrouwen en hun figuur, een oneindige strijd!

Jill en Thomas komen in oktober naar het eiland! WIEHOE, ik kan mijn geluk niet op. Ook Vales is een weekend in Korsou .. We hopen te kunnen meeten. Happy days are on their way!

Afgelopen vrijdag zijn de lieve studenten meiskes en ik naar een schuimparty bij Kokomo & Bermuda gegaan. Hartstikke goed geamuseerd. Heerlijke muziek, zelfs mijn geliefde deephouse tracks kwamen opeens uit het stoffige koffer tevoorschijn. Ik stond uiteraard met nog een aantal andere weirdo's los te gaan, de rest keek als een stel uilen. Tsja niet iedereen houdt van die pingpong muziek..

Toen ik vandaag terugreed van het boodschappen doen, viel mijn auto uit, recht voor de poort van het resort. Geen beweging meer in te krijgen .. ik was al ziels gelukkig dat het daar gebeurde want het was 16:00 en snikheet. Stel je voor ik had moeten lopen, no way! Goed, nadat ik Karel was gaan halen om me te helpen kijken naar de auto begon het een beetje te druppelen. Tsja normaal blijft het daarbij en zijn de druppels net genoeg om je ramen mee te 'wisseren'. Dit keer was het andere koek, de auto stond flink in de weg dus die moest naar binnen geduwt worden, er kwamen 2 aardige mannen ons helpen. En jawel hoor, zeik en zeik nat waren we! Eens in de 2 weken valt er een stortbui van 20 minuten en jullie raden het al, we were the lucky ones. Maar ach, regen zijn wij Nederlanders wel gewent.
Monteur gebeld, 20 minuutjes zei die. na 2,5 uur eens gebelt hoe het eruit zag? Aaaaaah vergeten. UHU, gbin neet knatsjgek. Uiteindelijk na mijn belletje was hij er en de V-snaar was hartstikke over. Morgen een nieuwe en hopelijk dan weer knallen.

Het thuisfront weet dat ik ontzettend veel waarde hecht aan kusjes en knuffels. Ik laat jullie even meegenieten van alle liefdevolle selfies die ik iedere dag ontvang! Zo kan ik het hier nog prima volhouden.

Hopelijk kan ik volgende keer een mooie foto posten van de schildpadden!
Ayo, Joëlle